روشهای اتصال لوله های دوجداره یا کاروگیت مطابق استانداردهای DVS 2207-1 و DVS 2209-1 به صورت مکانیکی یا حرارتی میباشد که در ادامه اشاره میشود.

۱- اتصال مکانیکی با کوپلر و واشر

یکی از روشهای اتصال لوله های دو جداره استفاده از کوپلر و واشر است. کوپلر و واشر می تواند به صورت سر خود بر روی لوله وجود داشته باشد و یا به صورت مجزا تولید شود.

برای هر اتصال، دو واشر برای انتهای دو لوله که داخل کوپلر قرار میگیرد مورد نیاز است. واشرها قبل از قرار گرفتن بر روی لوله بایستی با دقت با روان کننده ی مناسب، روانکاری شوند و سپس انتهای هر دو لوله داخل کوپلر قرار گیرند. عدم روانکاری مناسب سبب خارج شدن واشر از محل خود در زمان نصب می شود.

برای حصول اطمینان از آببندی مناسب بایستی واشر و کوپلر را قبل از نصب کاملا تمیز نمود. در غیر این صورت ظاهر کاروگیتی شکل لوله سبب کشیده شدن مواد ترانشه به داخل کوپلر خواهد شد. توصیه میشود هنگام سوارکردن کوپلر یک ورقه پلاستیکی یا چوبی در زیر اتصال قرار داده شود.

۲- اتصال با کوپلر حرارتی

این نوع اتصال برای لوله های دوجداره پلی اتیلنی مورد استفاده در آبیاری، بهداشتی، مجرای فاضلاب و زهکشی، ساختمان، صنایع معدن، کانال کشی و محافظ کابل در زیر زمین مناسب است.
این کوپلرها از مواد پلی اولفین شبکه ای شده با کیفیت مرغوب تولید می شوند. پوشش چسبناک مذاب داغ، آببندی ۱۰۰ درصدی را فراهم میکند. این روش برای اتصال لوله های با قطر بزرگ از نظر عملی ممکن و از نظر اقتصادی به صرفه می باشد.

مزایا و ویژگیهای این کوپلرها عبارتند از:

• نصب سریع و آسان
• مقاومت بالای ضربه و سایش
• مناسب برای شرایط خشک و تر زیر زمین
• اتصال هم سطح با لوله
• امکان ایجاد سازگاری بیشتر در شرایط غیر هم تراز به دلیل خواص الاستومری
• امکان استفاده از یک سایز کوپلر  برای لوله هایی با دامنه اندازه مختلف به خاطر نسبت جمعشدگی زیاد
• مقاومت در برابر گرما، اشعه فرابنفش، ارتعاش، ذرات سنگ و شرایط صنعتی نامساعد
• موجود بودن در طول و ابعاد مورد نیاز

۳-جوشکاری اکستروژن

این روش جوشکاری مطابق با بخش 4 استاندارد DVS 2207 انجام می شود. دو انتهای لوله با استفاده از مذاب خروجی از دستگاه جوش اکسترودر دستی به یکدیگر متصل می شوند. عملیات جوشکاری می تواند از داخل و بیرون لوله ها انجام شود. این روش مناسب لوله و منهول های ثقلی می باشد.

۴- جوشکاری لب به لب با استفاده از صفحه داغ

در این روش لوله و اتصالات توسط صفحه داغ یک دستگاه جوشکاری لب به لب به هم متصل می شوند. این روش اتصال برای لوله و اتصالاتی توصیه می شوند که حداکثر ضخامت جداره آنها ۱۵۰ میلیمتر و قطر درونی آنها بین ۳۰۰ الی ۲۵۰۰ میلیمتر باشد. جوشکاری باید مطابق با بخش اول  استاندارد DVS 2207 انجام شود.

۵-اتصال با فلنچ

در این روش اتصال بخشهای انتهایی لوله و اتصالات با استفاده از فلنج های فولادی و واشر لاستیکی به هم متصل می شوند. بستگی به نوع لوله، رابط فلنج یا کاملاً همزمان با لوله تولید می شود و یا فلنج به صورت یک اتصال جداگانه عرضه می شود. این نوع روش اتصال بیشتر برای خطوطی که بر روی زمین قرار می گیرند و یا اتصال مخازن کاربرد دارد. بیشترین مزیت این اتصال باز کردن راحت آنهاست

۶-اتصال به روش جوش الکتریکی یا الکتروفیوژن 

این روش به دلیلی سادگی، سرعت و ایمنی آن از روشهای رایج جهت جوش لوله های کاروگیت به شمار می رود.

سیم جوش در قسمت انتهایی لوله و در داخل بخش مادگی تعبیه می شود. پس از اتصال بخش نر و ماده لوله ها به یکدیگر دو سر سیم جوش ها به دستگاه جوش الکتروفیوژن متصل و با عبور جریان مشخص با ایجاد حرارت سبب ذوب و خمیری شدن بخش مادگی لوله و جوش آن به قسمت نری می شود. با استفاده از یک دستگاه احداث خط لوله به طول ۷۲متر و قطر ۱۲۰۰ میلیمتر ظرف مدت ۸ ساعت امکان پذیر شده است تنها عامل محدود کننده سرعت اجرای ترانشه است.

در این روش می توان از تسمه هایی پلی اتیلنی که درون آنها سیم کارگذاری شده است نیز استفاده نمود. این تسمه ها پیرامون قطر بیرونی لوله و در محل اتصال دو سر لوله قرار گرفته و سبب اتصال لوله ها می شوند.

نوشته روشهای اتصال لوله های دوجداره اولین بار در دستگاه جوش پلی اتیلن بارینکو. پدیدار شد.

۱- قابلیت اتصال آسان:

لوله های پلی اتیلنی قابلیت جوش پذیری بالایی دارند و استحکام در محل اتصال معادل یا بالاتر از خود لوله می باشد. از آنجایی که عمده نقطه ضعف خطوط تحت فشار محل اتصالات است، این قابلیت نقش مهمی در انتخاب پلی اتیلن جهت خطوط انتقال گاز دارد.

۲- قابلیت انعطاف:

لوله های پلی اتیلن تا حدود ۲۵ برابر قطر لوله قابل خم شدن است. این مسأله باعث میشود در بسیاری از موارد برای تغییر زاویه خط لوله نیازی به استفاده از اتصالات نباشد. از سوی دیگر انعطاف پذیری پلی اتیلن استفاده از آن را در مناطق زلزله خیز توجیه پذیر میکند.

۳- سهولت نصب :

روشهای نصب آسان ناشی از وزن مناسب و انعطاف پذیری و اتصالات بدون نشتی لوله های پلی اتیلنی استفاده از این لوله ها را در مقایسه با لوله های فولادی از نظر اقتصادی و فنی توجیه پذیر میکند و باعث میشوند مقدار زیادی در هزینه و زمان صرفه جویی شود.

۴- مقاومت در مقابل خوردگی و اثر مواد شیمیایی :

لوله های پلی اتیلنی از مقاومت شیمیایی بسیار خوبی برخوردارند و در مقابل ترکیبات فعال گاز و سایر ترکیبات شیمیایی بسیار مقاوم می باشند.

۵- عمر طولانیی، دوام و کاهش هزینه ها:

عمر کاری لوله های پلی اتیلن بین ۵۰ تا ۱۰۰ سال برآورد میشود و این به معنای کاهش هزینه های جایگزینی برای طولانی مدت است. از سوی دیگر هزینه کارگذاری، نصب و نگهداری این محصول نسبت به سایر محصولات بسیار اقتصادی می باشد.

نوشته لوله پلی اتیلن گازرسانی اولین بار در دستگاه جوش پلی اتیلن بارینکو. پدیدار شد.

١ـ قابلیت اتصال آسان

٢ـ انعطاف پذیری بالا

٣ـ نصب آسان و کم هزینه

۴ـ عمر طولانی، دوام و کاهش هزینه ها

۵ ـ مقاومت در مقابل خوردگی و اثر مواد شیمیایی

۶ـ کاربرد آسان

٧ـ ضریب اصطکاک کم پلی اتیلن و ثابت بودن آن در طول کاربرد

مقایسه با دیگر انواع مواد

امروزه لوله های پلی اتیلنی جایگاه خود را در کاربردهای تحت فشار به خوبی یافته اند. این مسأله خصوصاً در مواردی که قطر لوله مورد نظر کمتر از ۳۱۵ میلیمتر است به خوبی قابل مشاهده است. زیرا کارفرمایان و مشاورین پروژه ها اغلب با در نظر گرفتن هزینه مواد اولیه و خصوصیات مورد نظرشان از لوله به این جمع بندی می رسند که لوله های پلی اتیلنی بهترین انتخاب ممکن در مقایسه با سایر انواع لوله هستند. جدول زیر که مربوط است به سن شبکه توزیع آب ایران در سال 1384 بر اساس جنس لوله های نشان میدهد در سالهای اخیر  لوله های پلی اتیلنی بیش از نیمی از کاربردهای لوله های تحت فشار را به خود اختصاص داده اند.

نوشته لوله پلی اتیلن آب رسانی اولین بار در دستگاه جوش پلی اتیلن بارینکو. پدیدار شد.

لوله ها و اتصالات تک جداره لوله پلی اتیلن به روش های زیر به یکدیگر متصل می شوند:

۱. جوشکاری لب به لب

۲. جوشکاری الکتروفیوژن

۳. استفاده از اتصالات پیچی

انتخاب روش اتصال، بستگی به کاربرد خط لوله، نیازمندی ها و امکانات موجود دارد. از اتصال الکتروفیوژن معمولا در شبکه های توزیع گاز و از اتصال جوش لب به لب و اتصالات پیچی و جوشی لوله پلی اتیلنی، در خطوط انتقال آب و فاضلاب و شبکه های توزیع آنها استفاده می شود. اتصالات پیچشی به راحتی و سریعا باز و بسته شده و هیچگونه آسیبی به لوله پلی اتیلن وارد نمی کنند و از این ویژگی برخوردارند که در برابر مواد شیمیایی کاملا مقاوم باشند

از روش الکتروفیوژن به دلیل بالا بودن ضریب اطمینان آن، معمولا در شبکه های لوله پلی اتیلنی توزیع گاز استفاده می شود و در مورد لوله هایی با قطر ۲۰ الی ۱۱۰ میلیمتر اقتصادی می باشد. جهت اتصال ابتدا انتهای لوله را سوهان زده و سپس آن را وارد کوپلینگ اتصال الکتروفیوژنی که دارای بوبین های مقاومت حرارتی می باشد نموده و جریان برق را متصل می نمایند. سیم پیچ بوبین گرم شده و پلاستیک های اطراف خود را ذوب می نماید. در اثر حرارت، کوپلینگ جمع شده و جوش مناسبی با لوله ایجاد می شود. جریان برق لازم برای جوشکاری را باید روی دستگاه جوش متناسب با اندازه اتصال تنظیم نمود. عمل جوشکاری بصورت اتوماتیک انجام می پذیرد. نقاط اتصال را نباید حداقل ۱۰ دقیقه پس از اتمام جوشکاری حرکت داد. سطح لوله قبل از انجام جوشکاری باید با دقت بازرسی شود تا هیچگونه خراشی نداشته باشد، زیرا وجود خراش باعث ایجاد نشتی در محل اتصال می شود. نکته مهم مورد توجه در این روش اتصال آن است که برای جوشکاری باید حتما از دستگاهی استفاده شود که جریان برق آن متناسب با بوبین های الکتریکی اتصالات باشد.

منبع:اینپیا

نوشته راهنمای جوشکاری الکتروفیوژن اولین بار در دستگاه جوش پلی اتیلن بارینکو. پدیدار شد.